تنگی کانال مچ دست یا سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین اختلالات عصبی بوده که با فشار بر عصب مدیان در مچ دست بوجود می آید و با علائمی اعم از درد، بی حسی، گزگز و ضعف در دست همراه است. روشهای درمان تنگی کانال مچ دست به شدت علائم و شرایط بیمار بستگی دارد و به طور کلی شامل درمان های غیرجراحی و جراحی می باشد. انتخاب روش درمان به تشخیص پزشک و نیازهای خاص بیمار بستگی دارد. در این مقاله به بررسی جامع روشهای تشخیص و درمان این بیماری می پردازیم پس با ما همراه باشید.
روشهای تشخیص تنگی کانال مچ دست
لازم به ذکر است تشخیص تنگی کانال مچ دست مستلزم ارزیابی علائم و انجام یکسری تست است. ابتدا شما عزیزان در صورت مشاهده علائم این بیماری باید به بهترین متخصص ارتوپد در قوچان و مشهد مراجعه نمایید. سپس پزشک از یک یا چند روشهای ذکر شده در زیر برای تشخیص این بیماری استفاده می کند:
معاینات فیزیکی
اولین و مهمترین روش تشخیص این عارضه، معاینه فیزیکی است. ابتدا پزشک با بررسی مدارک پزشکی و انجام تست های فیزیکی به بررسی شدت علائم می پردازد. به طور کلی تست های مناسب برای تشخیص این عارضه به شرح زیر است:
- تست تینل: پزشک با ضربه های ملایم بر روی کانال مچ دست واکنش شما عزیزان را ارزیابی می کند.
- تست فالن: در این نوع تست، باید مچ دست خود را به مدت یک دقیقه خم کنید تا علائمی اعم از بی حسی یا گزگز ایجاد شود.
تست های تخصصی
لازم به ذکر است در صورتی که معاینات فیزیکی کافی نبوده و نتوان این بیماری را تشخیص داد، باید از روشهای تخصصی برای تشخیص این عارضه استفاده نمود:
- الکترومیوگرافی (EMG): این نوع تست، فعالیت الکتریکی عضلات را اندازه گیری نموده و اختلال در عملکرد عصب میانی را شناسایی می کند.
- تست هدایت عصبی: تست هدایت عصبی، سرعت انتقال سیگنال های عصبی را اندازه گیری می کند و هرگونه کاهش عملکرد عصبی را نشان می دهد.
- تصویربرداری MRI یا اولتراسوند: این دو روش برای بررسی ساختار آناتومی مچ دست و شناسایی التهاب و مشکلات کانال مچ دست مورد استفاده می شود.
بیشتر بخوانید: فاسئیت پلانتار یا التهاب کف پا
آزمایشات تکمیلی
بهتر است بدانید پزشک در صورت ابتلا به بیماری هایی اعم از دیابت، تیروئید یا آرتریت روماتوئید ممکن است آزمایش های خون جهت بررسی این بیماری ها تجویز کند.
روشهای درمان تنگی کانال مچ دست
ابتدا بهتر است بدانید درمان تنگی کانال مچ دست در قوچان به عواملی اعم از شدت علائم و میزان آسیب دیدگی عصب بستگی دارد. به همین دلیل روشهای مختلفی همچون روشهای غیرجراحی و جراحی برای درمان این عارضه وجود دارد. به طور کلی روشهای درمان سندرم تونل کارپ به شرح زیر است:
درمان های غیرجراحی
در صورتی که این عارضه در مراحل اولیه و با علائمی خفیف ظاهر شود، روشهای غیر جراحی موثر است. به طور کلی روشهای غیر جراحی به شرح زیر است:
- تغییر در فعالیت های روزمره: تغییر یا اصلاح حرکات تکراری مچ دست سبب کاهش فشار بر عصب میانی می شود.
- استفاده از مچ بند: استفاده از مچ بندهای مخصوص باعث می شود تا مچ دست در حالت خنثی قرار گیرد و در نهایت فشار بر عصب میانی کاهش یابد. لازم به ذکر است استفاده مداوم از مچ بند مخصوصا در شب منجر به کاهش علائم می گردد.
- داروهای ضدالتهاب: داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سبب کاهش درد و التهاب مچ دست می شود. معمولا این داروها به صورت خوراکی مصرف می شوند اما در برخی موارد ممکن است به صورت موضعی نیز تجویز شود. البته لازم به ذکر است این داروها را باید طبق دستور پزشک استفاده نمایید و از مصرف خودسرانه آن خودداری فرمایید.
- تزریق کورتیکواستروئید: معمولا پزشک در صورتی که علائم بیماری شدید باشد، تزریق کورتیکواستروئید را تجویز می کند. بهتر است بدانید این نوع تزریق با کاهش التهاب اطراف عصب میانی منجر به تسکین موقتی علائم می گردد. به طور کلی این روش سریعا تاثیرگذار بوده اما نتایج آن کوتاه مدت است و باید جهت کاهش علائم این تزریق را تکرار نمود.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی شامل تمرینات کششی و تقویتی بوده که این تمرینات منجر به عملکرد مچ دست می گردد. تمرینات کششی و تقویتی شامل خم و باز کردن انگشتان، کشش مچ دست و تقویت عضلات ساعد است. البته لازم به ذکر است تکنیک های ماساژ درمانی و التراسونیک تراپی یکی از روشهای درمان تنگی کانال مچ دست در قوچان و مشهد بوده که این روش منجر به تسکین علائم می گردد.
درمان های جراحی
لازم به ذکر است در صورتی که روشهای ذکر شده در بالا موثر نباشد و منجر به بهبود روند درمان نشود، از روشهای جراحی برای درمان تنگی کانال مچ دست استفاده می شود. به طور کلی روشهای جراحی سندرم تونل کارپال به شرح زیر است:
- جراحی باز: جراحی باز یا جراحی آزادسازی تونل کارپال شامل ایجاد برش کوچک بر روی مچ دست می باشد. جراح در این روش رباط عرضی مچ را برش داده و فشار را از روی عصب میانی برمیدارد. لازم به ذکر است این روش در صورتی که نیاز به مشاهده دقیق تر باشد، مورد استفاده می شود.
- جراحی آندوسکوپیک: در این نوع جراحی، جراح از طریق یک دوربین کوچک و ابزارهای مخصوص، رباط عرضی را برش می دهد. لازم به ذکر است این نوع جراحی کم تهاجم بوده و مدت زمان بهبودی آن کوتاه تر است.
بیشتر بخوانید: روشهای درمان مینیسک زانو
درمان های مکمل
برخی افراد از روشهای مکمل برای تسکین علائم این عارضه استفاده می کنند که این روش ها به شرح زیر است:
- طب سوزنی
- ماساژ درمانی
- مکمل های غذایی مانند ویتامین B6
مراقبت های بعد از درمان تنگی کانال مچ دست
لازم به ذکر است بعد از انجام روشهای درمانی باید از مراقبت های ذکر شده در زیر پیروی کنید.
- اجتناب از فعالیت های سنگین و تکراری
- رعایت دستورات پزشک و مصرف داروهای تجویز شده
- معاینات دوره ای با پزشک برای اطمینان از بهبود کامل
- استفاده از مچ بند برای جلوگیری از حرکت های ناخواسته
- انجام تمرینات تقویتی برای بازگشت قدرت و انعطاف پذیری مچ دست
نتیجه گیری
با توجه به مطالب ذکر شده در بالا نتیجه می گیریم، تنگی کانال مچ دست یکی از رایج ترین مشکلات عصبی بوده که انتخاب روش درمان آن به شدت علائم، وضعیت سلامتی و میزان آسیب دیدگی عصب مدیان بستگی دارد. در موارد خفیف، درمان های غیر جراحی اعم از استفاده از آتل، تمرینات کششی، فیزیوتراپی و مصرف داروهای تجویز شده منجر به کاهش علائم می شود. اما در موارد شدیدتر که روشهای غیر جراحی موثر نباشند، جراحی آزادسازی تونل کارپال به عنوان یک روش موثر و قطعی برای درمان تنگی کانال مچ دست انجام می شود.
